احتمالاً هیچ زنی نیست که حداقل یک جفت صندل در کمد لباس خود نداشته باشد. این یک نوع کفش باز شیک و راحت است که از یک زیره و بند یا بند تشکیل شده است که کفش را روی پا نگه می دارد.
اینها کفش های تابستانی معمولی هستند که تقریباً با هر مدلی مطابقت دارند. صندل از قدیم الایام شناخته شده است، اما آیا همیشه به اندازه امروز محبوب بوده است؟ با تاریخچه صندل آشنا شوید.
عملکرد و راحتی صندل انگشتی زنانه مدت ها پیش توسط خانم ها و آقایان مورد قدردانی قرار گرفت – سال ها قبل از دوران ما در منطقه دلتای نیل و حوضه مدیترانه.
مصریان باستان، یونانی ها و رومی ها اولین کسانی بودند که آنها را پوشیدند و صندل ها یکی از نمادهای آنها بود. در آن زمان، آنها عمدتاً از پاپیروس ساخته می شدند.
اگرچه مدل های ظریفی از چرم رنگ شده و طلاکاری شده نیز وجود داشت. کفی ها با چوب پنبه، چوب یا چرم تقویت شده بودند.
در قرون وسطی، صندل به فراموشی سپرده شد که حاصل تغییر ذهنیت مردم بود. دین و ارزش های مسیحی نیز در این امر تأثیر زیادی داشت.
زیرا به دلایل مذهبی بود که در آن زمان زنان از پوشیدن کفش های باز منع می شدند تا مردان را وسوسه نکنند. پس چه زمانی صندل ها دوباره به مد آمدند؟ همراه با مد برای دوران باستان، یعنی فقط در آغاز قرن 19 ،
از دوره سلطنت نمونه های زیادی از سبک سازی عتیقه، هم در پرتره و هم در حکاکی ها وجود دارد که زنان را با صندل نشان می دهد.
البته باید تاکید کرد که این لباس‌ها کاملاً اغراق‌آمیز هستند که به نظر می‌رسد هیچ ارتباطی با آنچه که زنان واقعاً می‌پوشیدند ندارد.
بنابراین، نمی توان به وضوح نشان داد که آیا زنان در آن زمان با صندل در خیابان ها راه می رفتند یا خیر. به نظر می رسد که در آغاز قرن نوزدهم صندل پوشیده می شد.
اما به عنوان عنصری از لباس خانه، عنصری مکمل یک سبک عتیقه یا به عنوان لباس در هنگام بازی ها و اجراها. پس چه زمانی صندل ها برای همیشه برگشتند؟
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.