ژله یک محصول غذایی با قوام ژلاتینی است که به لطف خواص ژل کنندگی مواد افزودنی ژلاتین ، پکتین یا آگار ایجاد شده است. همیشه سرد سرو می شود، زیرا ژله تحت تاثیر دمای بالا مایع می شود.
نشاسته ، به عنوان یک غلیظ کننده جایگزین ژلاتین، خواص مطلوب را ندارد محصول غلیظ شده با آن شفافیت خود را از دست می دهد، که ویژگی اصلی زیبایی ژله است.
ژله ها به دو دسته شیرین و شور تقسیم می شوند.
ژله آماده بزرگ معمولاً با آب میوه یا طعم دهنده درست می شوند. آنها به عنوان دسر سرو می شوند ، به عنوان مثال خامه فرم گرفته یا آجیل و میوه های خشک ، آنها همچنین یک عنصر تزئینی کیک هستند.
آنها معمولا لایه بالایی کیک اسفنجی با خامه هستند. ژله های میوه به عنوان کنسرو میوه طبقه بندی می شوند.
محصولات نیمه تمام موجود تجاری به نام “ژله” معمولاً مخلوطی از ژلاتین (اکنون بیشتر گوشت خوک)، رنگ ها و طعم دهنده ها و شکر هستند. برای تهیه چنین ژله ای، پودر را به مقدار آب داغی که روی بسته مشخص شده حل کنید، کل آن را کاملا مخلوط کرده و خنک کنید.
برخی از میوه ها، مانند توت قرمز و انواع خاصی از سیب ، حاوی مقدار قابل توجهی پکتین هستند آب چنین میوه هایی به طور طبیعی ژل می شود، اگرچه قوام چنین ژله ای همیشه به اندازه کافی جامد نیست.
ژله نمکی ، که در غیر این صورت به عنوان آسپیک (و ژله در Wielkopolska ) شناخته می شود، غذایی است که از گوشت، ماهی یا آب سبزیجات با افزودن ژلاتین تهیه می شود.
گوشت یا ماهی، همچنین تخم مرغ یا سبزیجات در ژله سرو می شود، غذاهای لذیذ نیز با ژله تزیین می شود.
ژله طبیعی به اصطلاح “پاهای سرد” به مدت طولانی با ادویه جات جوشانده شده، و سپس پاهای گوشت خوک خنک شده، حاوی مقادیر زیادی ژلاتین است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.