خرما از جمله خرمای کلوته کهنوج حاوی آنتی اکسیدان های قوی است که ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد. آنها منبع معتبر پلی فنول هستند که می تواند التهاب را در بدن کاهش دهد.
التهاب ممکن است در دیابت نوع 1 و نوع 2 و اختلالات متابولیک مرتبط مانند چاقی و فشار خون بالا نقش داشته باشد.
فیتواستروژن ها مواد طبیعی هستند که ممکن است اثراتی مشابه هورمون استروژن در بدن داشته باشند. خرمای خشک دارای دومین میزان فیتواستروژن در بین هر میوه ای است.
شواهد جدید نشان می‌دهد که فیتواستروژن‌های رژیمی ممکن است با کمک به افزایش کنترل قند خون و کاهش مقاومت به انسولین برای افراد مبتلا به دیابت و چاقی مفید باشد.
محققان نمی‌دانند که استروژن‌های گیاهی موجود در خرما چگونه ممکن است بر افراد تأثیر بگذارد، اما یک مطالعه آینده با هدف بررسی این موضوع انجام خواهد شد.
خرما یک غذای با GI پایین است و 2 وعده آن یک GL متوسط را تشکیل می دهد. بنابراین، هنگامی که مردم آنها را در حد اعتدال می خورند، نباید باعث افزایش شدید قند خون شوند.
یک مطالعه کوچک در سال 2011 از این موضوع حمایت می کند و نشان می دهد که افراد مبتلا به دیابت پس از خوردن حدود 7 تا 10 خرما، نوسانات قند خون قابل توجهی را تجربه نمی کنند.
به طور مشابه، یک مطالعه کوچک در سال 2018، به عنوان منبع معتبر، اثرات چهار نوع میوه خشک، از جمله خرما، بر سطح قند خون را بررسی کرد.
محققان گزارش کردند که نان سفید که دارای شاخص گلوکز بالاتری نسبت به خرما است، باعث افزایش بیشتر قند خون نسبت به میوه‌های خشک شده است.
علاوه بر این، تحقیقاتی که در سال 2015 روی 15 فرد مبتلا به دیابت مورد مطالعه قرار گرفت، گزارش داد که مصرف 15 گرم کربوهیدرات از خرما، کشمش یا قند بر سطح قند خون 30، 60 یا 120 دقیقه بعد از غذا خوردن تأثیری ندارد.
با این حال، محققان خاطرنشان کردند که خرما و کشمش مغذی تر از شکر ساده هستند و آنها را به انتخاب میان وعده مناسب تری تبدیل می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.