خشت سرخ یکی از منابع طبیعی آجرهای پخته از جمله آجر نسوز هلالی می باشد که از هر طرف پخته و پخته می شد.
از این نوع آجرها در سنگفرش جاده ها، پی، کف سازی و خانه ها استفاده می شد.
کوره‌هایی که دما کنترل می‌شدند و سوخت آنها با چوب یا زغال سنگ تامین می‌شد، تضمین می‌کرد که این آجرهای سفالی در فرآیند درست پخته و لعاب می‌شوند.
آجرها با مخلوط کردن خاک و آب و سپس زیر پا گذاشتن همان خاک رس توسط گروهی از گاوها ساخته می شدند.
سپس آن را به خمیر تبدیل کرده و در قاب های چوبی با اندازه استاندارد آجری قرار داده و بعداً با دستگاه کمان سیمی روی آن صاف می شود.
پس از خارج شدن از قاب ها، آجرها را مهر مبدأ خود می زدند و آجرها را بارگیری می کردند و در کوره قرار می دادند.
پس از پختن و پختن، آجرها برای خنک شدن برداشته شدند و برای توزیع روی پالت ها بسته بندی شدند. تمام این روش با دست انجام شد و کار پر زحمت، داغ و کثیف بود.
آجرهای ساخته شده امروز یک یا دو درجه پیشرفت کرده اند.
آنها درست مانند زمان های قدیم به عنوان مصالح ساختمانی، سنگفرش، گذرگاه، دیوار، جبهه شومینه و هر چیز دیگری که مربوط به سنگ تراشی است استفاده می شود.
در گذشته، اصطلاح آجر از طریق قوام رسی آن تعریف می شد.
اکنون آجرها به عنوان واحدهای مستطیلی شکل در نظر گرفته می شوند که مواد اصلی آن مواد معدنی به دست آمده از خاک رس است که شامل شیل و کائولن می شود.
این قوام واحد (یا آجر) را به همراه آهک، ماسه و مواد بتن با مقادیر اضافه باریم، کربنات باریم، منگنز و سایر مواد افزودنی تشکیل می دهد.
با وجود اینکه آجر یک ماده جامد و محکم است، اما متخلخل است. تخلخل ویژگی منحصر به فرد آجر است.
هر گونه رطوبت یا آب باران در مدت زمان کوتاهی به آجر خیس می شود، که به دلیل یک سیستم گردش پیچیده در یک آجر است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.